Η τελευταία ταινία που κυκλοφόρησε στον ινδικό κινηματογράφο, το Fighter, σε σκηνοθεσία Siddharth Anand, προκαλεί ανησυχία σε όλη τη βιομηχανία. Με ένα καστ γεμάτο αστέρια με τους Hrithik Roshan και Deepika Padukone, η ταινία ξετυλίγει μια έντονη αφήγηση μιας μοίρας της ινδικής πολεμικής αεροπορίας και της μάχης τους ενάντια στους τρομοκράτες. Η ταινία έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις, με κάποιους να επικροτούν τους πατριωτικούς τόνους της, ενώ άλλοι να αποδοκιμάζουν τη συνολική εκτέλεσή της.
Υπερβολική εξάρτηση από CGI και αδύναμη δράση
Μια κυρίαρχη κριτική εναντίον του Fighter επικεντρώνεται στην υπερβολική εξάρτησή του από CGI και μη εμπνευσμένες σκηνές δράσης. Η εξάρτηση της ταινίας από εικόνες που δημιουργούνται από υπολογιστή για την απεικόνιση της εναέριας μάχης έχει αφήσει πολλούς θεατές εντυπωσιασμένους, με σκηνές που συχνά περιγράφονται ως επίπεδες και αξέχαστες. Οι μονότονες σκηνές δράσης έχουν κάνει ακόμη και παραλληλισμούς με τη γνωστή σειρά Top Gun. Επιπλέον, η προσπάθεια της ταινίας να υφάνει τον πατριωτισμό με την εμπορική ψυχαγωγία έχει οδηγήσει σε εκτός τόπου μουσικά ιντερλούδια και παρεμβατικές τοποθετήσεις προϊόντων, μειώνοντας περαιτέρω την εμπειρία θέασης.
Εντυπωσιακά VFX και CGI: Μια ασημένια επένδυση
Παρά τις αδυναμίες του, το Fighter διαθέτει εντυπωσιακά VFX και CGI, ευγενική προσφορά των Redefine και DNEG. Τα εντυπωσιακά οπτικά εφέ και οι εικόνες που δημιουργούνται από υπολογιστή προσδίδουν μια πινελιά ρεαλισμού στην ταινία. Η σχολαστική προσοχή στον φωτισμό, την υφή και το βάρος του αεροσκάφους και οι περίπλοκες λεπτομέρειες του γύρω τοπίου είναι πράγματι αξιέπαινες. Ωστόσο, ο αντίκτυπος αυτών των οπτικών θαυμάτων αμαυρώνεται κάπως από ασταθές μοντάζ και επαναλαμβανόμενες λήψεις.
Η υπερεθνικιστική αφήγηση προκαλεί κριτική
Η αφήγηση του Fighter, εμποτισμένη σε μεγάλο βαθμό με υπερεθνικισμό, έχει προκαλέσει διαμάχη. Η αφήγηση, που περιστρέφεται γύρω από μια αναμέτρηση Ινδίας εναντίον Πακιστάν, είναι ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στον κινηματογράφο Χίντι. Ενώ τέτοιες πατριωτικές αφηγήσεις δεν είναι ασυνήθιστες στις σύγχρονες ινδικές ταινίες, ορισμένοι θεατές βρήκαν την προσέγγιση του Fighter υπερβολικά διεκδικητική. Η απεικόνιση των ινδικών ενόπλων δυνάμεων ως μονοδιάστατα αφοσιωμένων και του Πακιστάν ως θρησκευτικού αντιπάλου έχει προκαλέσει συζήτηση. Η απεικόνιση των μειονοτικών κοινοτήτων και των γυναικών στην ταινία έχει επίσης τεθεί υπό εξέταση.
Τελικές Σκέψεις
Το Fighter, δυστυχώς, υπολείπεται των δυνατοτήτων του. Ο συντριπτικός πατριωτισμός, η υπερβολική χρήση CGI και οι ενοχλητικές τοποθετήσεις προϊόντων επισκιάζουν τις θετικές πτυχές της ταινίας. Οι ερμηνείες, αν και ικανοποιητικές, δεν αντισταθμίζουν την ανέμπνευστη αφήγηση και εκτέλεση. Παρά τα ελαττώματά του, το Fighter μπορεί να έχει απήχηση στο κοινό που αναζητά υπερβολική δόση υπερεθνικισμού και σκηνών δράσης φορτωμένων με CGI. Ωστόσο, απογοητεύει όσους ελπίζουν σε μια λεπτή και συναρπαστική κινηματογραφική εμπειρία.
Συνοψίζοντας, το Fighter είναι μια αποτυχημένη προσπάθεια συγχώνευσης πατριωτισμού, δράσης και εμπορικής ψυχαγωγίας. Η υπερβολική εξάρτηση από CGI, τα αμήχανα μουσικά ιντερλούδια και οι παρεμβατικές τοποθετήσεις προϊόντων θαμπώνουν τη συνολική εμπειρία προβολής. Η υπερεθνικιστική αφήγηση της ταινίας και η αμφιλεγόμενη απεικόνιση των μειονοτικών κοινοτήτων πολώνουν περαιτέρω τις απόψεις. Παρά τα αξιέπαινα γραφικά, δεν αρκούν για να διασώσουν την κακώς εκτελεσμένη αφήγηση της ταινίας και την άτονη αφήγηση. Μπορεί να απευθύνεται σε συγκεκριμένο εξειδικευμένο κοινό, αλλά αποτυγχάνει να προσφέρει μια πραγματικά συναρπαστική και προκλητική κινηματογραφική εμπειρία.