Świat literacki opłakuje stratę Paula Austera, uznanego przez krytyków amerykańskiego pisarza, który zmarł w wieku 77 lat. Znany ze swojej przewrotnej fikcji i postmodernistycznego opowiadania historii, Auster urzekł pokolenie czytelników swoim unikalnym stylem i pomysłowymi dziełami.
Współcześni Austerowi i koledzy pisarze złożyli hołd jego życiu i twórczości, zastanawiając się nad jego wkładem w literaturę i wpływem, jaki wywarł na społeczność literacką. Ian McEwan, znany brytyjski pisarz, chwalił styl pisania Austera, opisując go jako doskonały wyraz unoszącej się świadomości w nieruchomej chwili. Zwrócił również uwagę na dopracowywaną prozę Austera, która wydawała się zawierać instrukcje, jak czytać i rozumieć jego dzieło.
Joyce Carol Oates, inna znana pisarka, zapamiętała Austera jako ciepłą i dowcipną osobę z nienasyconą ciekawością intelektualną. Podziwiała jego biografię Stephena Crane'a, którą opisała jako naprawdę niezwykły portret jednego pisarza przez drugiego. Oates pochwalił również wspomnienia Austera o jego ojcu, "The Invention of Solitude", za piękny poetycki język i medytację nad granicami języka i więzi międzyludzkich.
Wpływ Austera wykraczał poza jego książki. Był romantyczną postacią poślubioną przez kolegę pisarza Siri Hustvedt i razem ucieleśniali intelektualnego i artystycznego ducha swoich czasów. Rozmowa Austera, przesiąknięta akcentami ulicy i rozbrzmiewająca w całej akademii, płynęła jak porywający dialog w powstającej powieści. Był urodzonym gawędziarzem, urzekającym publiczność swoimi umiejętnościami opowiadania historii.
Na twórczość Austera głęboki wpływ wywarło jego otoczenie, zwłaszcza ukochany Brooklyn. Jego przełomowa kolekcja "The New York Trilogy" ugruntowała jego związek z dzielnicą. Trylogia, opublikowana w 1987 roku, pozostaje ukochanym dziełem wielu aspirujących młodych powieściopisarzy, którzy osiągnęli pełnoletność w latach 80. Przedstawienie Brooklynu przez Austra i włączenie do niego postmodernistycznej żartobliwości uczyniło go patronem literackiego Brooklynu.
W trakcie swojej bogatej kariery Auster napisał ponad 50 opublikowanych prac, w tym powieści, literaturę faktu, poezję, tłumaczenia, listy i scenariusze. Jego wszechstronność jako pisarza pozwoliła mu eksplorować różne tematy i gatunki, zawsze przesuwając granice opowiadania historii. Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień, m.in. Independent Spirit Award za najlepszy scenariusz oraz nominacji do Nagrody Bookera.
Styl pisarski Austera charakteryzował się mieszanką europejskiego postmodernizmu i amerykańskiego noir. Jego twórczość zacierała granice między fikcją a rzeczywistością, często zawierała wersje jego samego i odniesienia do XIX-wiecznych pisarzy amerykańskich. Jego tematy obejmowały stratę, smutek i tożsamość, a jego fabuły były wypełnione przebiegłymi żartami, zagadkami i metafikcyjnymi żartami.
Proces pisania Austera był skrupulatny i przemyślany. Pisał akapit po akapicie, zawsze zaczynając każdą powieść od dawna. Opisał pisanie jako "czytanie palcami", ciągłe edytowanie i poprawianie w miarę postępów. Jego oddanie rzemiosłu pisarskiemu było niezachwiane i kontynuował pisanie do samego końca.
Strata Paula Austera jest głęboko odczuwalna w świecie literackim. Jego słowa będą przemawiać do czytelników przez wiele lat, oferując wgląd w ludzką kondycję i przesuwając granice opowiadania historii. Pozostawił po sobie bogatą spuściznę i dorobek, który będzie ceniony zarówno przez czytelników, jak i pisarzy.
Cytując słowa samego Austera: "Zawierasz pakt z samym sobą, że powiesz prawdę, i wolisz odciąć sobie prawą rękę, niż złamać tę obietnicę". Jego przywiązanie do prawdy i jego wyjątkowy głos opowiadania historii na zawsze zostaną zapamiętane jako głos literacki na wieki.