Μια δύσκολη αναβίωση: Το τελευταίο εγχείρημα του franchise Ghostbusters

Το franchise Ghostbusters, που γεννήθηκε το 1984, έχει δει ένα ταραχώδες ταξίδι γεμάτο με μια σειρά από επαναλήψεις και επανεκκινήσεις, καθεμία από τις οποίες πέτυχε διαφορετικούς βαθμούς επιτυχίας. Η πρόσφατη έκδοση, "Ghostbusters: Frozen Empire", προσπαθεί να ανακτήσει τη γοητεία της αρχικής ταινίας με ένα νέο σετ ghostbusters. Δυστυχώς, υπολείπεται των φιλοδοξιών του και αφήνει το κοινό να αμφισβητεί τον λόγο ύπαρξής του.

Μια κλασική οικογένεια που επαναπροσδιορίζεται στο "Ghostbusters: Frozen Empire"

Σε σκηνοθεσία του Gil Kenan και σενάριο των Kenan και Jason Reitman, το "Ghostbusters: Frozen Empire" ανασταίνει την οικογένεια Spengler που συνεχίζει την κληρονομιά του αείμνηστου παππού τους, Egon. Το ετερόκλητο πλήρωμα που αποτελείται από τη μητέρα Callie (Carrie Coon), τον σαρκαστικό γιο Trevor (Finn Wolfhard), την πνευματική κόρη Phoebe (Mckenna Grace) και τον φίλο της Callie, Gary (Paul Rudd), ξεκινά την περιπέτειά του στη Νέα Υόρκη, όπου ξεκίνησαν όλα. Με τη βοήθεια του αρχικού Ghostbuster Winston (Ernie Hudson), έρχονται αντιμέτωποι με μια ανατριχιαστική θεότητα eldritch και έναν μίνι στρατό ανδρών Stay-Puft Marshmallow.

Εξάρτηση από τη νοσταλγία: Μια πιθανή παγίδα

Ένα από τα κραυγαλέα ζητήματα με το "Ghostbusters: Frozen Empire" είναι η υπερβολική εξάρτησή του από τη νοσταλγία. Η ταινία φαίνεται να ενδιαφέρεται περισσότερο να αποτίσει φόρο τιμής στο πρωτότυπο παρά να χαράξει τη μοναδική του πορεία. Η επανάληψη των ρόλων των Bill Murray, Dan Aykroyd και Ernie Hudson μοιάζει σκηνοθετημένη και περιττή. Φαίνεται ότι οι δημιουργοί της ταινίας στόχευαν να εξευμενίσουν τους μακροχρόνιους θαυμαστές συμπεριλαμβάνοντας αυτά τα γνωστά πρόσωπα, γεγονός που υπογραμμίζει μόνο την έλλειψη πρωτοτυπίας της αφήγησης.

Χιούμορ και πλοκή: Υπολείπεται των προσδοκιών

Το χιούμορ στην ταινία απογοητεύει επίσης, με τα περισσότερα αστεία να περιορίζονται σε πειράγματα και ατάκες. Παρά το γεγονός ότι έχει ένα ταλαντούχο καστ, συμπεριλαμβανομένων των Paul Rudd και Finn Wolfhard, το σενάριο φαίνεται να ενδιαφέρεται περισσότερο να εξηγήσει μια περίπλοκη πλοκή και να εισαγάγει νέα τεχνολογία Ghostbusting παρά να προσφέρει γνήσιο γέλιο. Τα οπτικά gags, η σλάπστικ κωμωδία και οι αποτελεσματικοί φόβοι που συνέβαλαν στο μεγαλείο της αρχικής ταινίας απουσιάζουν αισθητά στο "Frozen Empire". Επιπλέον, η πλοκή και ο ανταγωνιστής της ταινίας είναι ανεπαρκώς ανεπτυγμένοι, αποτυγχάνοντας να αιχμαλωτίσουν το κοινό. Τα ασαφή κίνητρα του αρχαίου θεού που αναζητά εκδίκηση και η βιαστική επίλυση της σύγκρουσης αφήνουν πολλά να είναι επιθυμητά. Η έμφαση στην έκθεση και τη μυθολογία αφήνει ελάχιστα περιθώρια για την ανάπτυξη χαρακτήρων και την αφηγηματική εμπλοκή.

Δεν χάνονται όλα: Μερικές λυτρωτικές πτυχές

Παρά τα ελαττώματά του, το "Ghostbusters: Frozen Empire" δεν είναι μια απόλυτη αποτυχία. Η ταινία είναι καλοφτιαγμένη, καλοδουλεμένη και αρκετά διασκεδαστική για μια οικογενειακή βραδιά ταινίας. Ο νεκρός χαρακτήρας του Kumail Nanjiani προκαλεί αξιόπιστα γέλια και η επιστροφή γνωστών προσώπων όπως η Annie Potts και ο William Atherton θα ευχαριστήσει τους θαυμαστές της αρχικής ταινίας.

Τελικές Σκέψεις

Το "Ghostbusters: Frozen Empire" αντιπροσωπεύει μια χαμένη ευκαιρία να αναζωογονηθεί το franchise και να φέρει κάτι φρέσκο στο τραπέζι. Η μεγάλη εξάρτηση από τη νοσταλγία και η αποτυχία να παραδοθεί το χιούμορ και οι φόβοι που έκαναν την αρχική ταινία κλασική είναι σημαντικά μειονεκτήματα. Ενώ οι σκληροπυρηνικοί θαυμαστές που λαχταρούν μια δόση νοσταλγίας μπορεί να βρουν ικανοποίηση, τελικά αφήνει το κοινό να αμφισβητεί τον σκοπό της. Ίσως ήρθε η ώρα για το franchise Ghostbusters να υποκλιθεί με χάρη και να ανοίξει την πόρτα για νέες και καινοτόμες ιδέες στην υπερφυσική κωμωδία.