De boeiende trilogie van horrorfilms, begonnen met "X" en voortgezet met "Pearl", neemt een spannende wending met zijn nieuwste aflevering, "MaXXXine". Deze film speelt zich af tegen de donkere achtergrond van het Hollywood van de jaren 1980 en verkent thema's als seks, geweld en roem met een huiveringwekkende intensiteit.
"X", de eerste film in de trilogie, is een krachtige terugkeer naar slasherfilms uit de jaren 1970. Het onderzoekt de ingewikkelde relatie tussen seks en geweld in de Amerikaanse cinema. De film gaat over Maxine, een veerkrachtige overlevende van een bloedbad in Texas, gespeeld door de getalenteerde Mia Goth. De prequel, "Pearl", slaat een andere richting in en brengt hulde aan Technicolor-kinderfilms en verwijst nog steeds naar het kwaadaardige potentieel van de ambitie van zijn antiheldin.
"MaXXXine" wordt zes jaar na "X" hervat en volgt Maxine's gevaarlijke reis door Hollywood. Maxine, vastbesloten om te slagen als een legitieme actrice, ziet een auditie voor het vervolg op een populaire horrorfilm als haar kans om te schitteren. Haar dromen worden echter gedwarsboomd wanneer een stalker, te herkennen aan zijn leren handschoenen, het op haar vrienden gemunt begint te hebben.
Opnieuw levert Mia Goth een opmerkelijke prestatie onder de bekwame regie, waarbij Maxine met een boeiende en huiveringwekkende intensiteit wordt geportretteerd. Haar weergave van Maxine's ongecontroleerde zelfvertrouwen en grensverleggende gevaarlijke grootheidswaanzin is werkelijk spectaculair.
Een opvallend aspect van "MaXXXine" is het satirische commentaar op Hollywood en de entertainmentindustrie. De film-in-de-film, waarvan wordt verwacht dat het een bloederig, campy spektakel zal worden, wordt door de regisseur besproken alsof het zou concurreren met klassiekers als Psycho. Dit contrast onderstreept de illusies van roem en succes die de industrie doordringen, naast het benadrukken van de heersende machtsdynamiek en objectivering.
"MaXXXine" struikelt in zijn climax en levert helaas een ietwat onbevredigende resolutie op. Na het opbouwen van spanning en intriges gedurende de hele film, voelt de conclusie voorspelbaar en ongerijmd met de rest van het verhaal.
Ondanks deze tegenslag blijft "MaXXXine" een levendige en sleazy verkenning van de donkere kant van Hollywood. De sfeer van het Los Angeles van de jaren 1980 wordt vakkundig tot leven gebracht, compleet met neonlichten, leren broeken en bloedspatten, waardoor een tastbaar gevoel van gevaar en opwinding ontstaat. De ondersteunende cast, waaronder Elizabeth Debicki, Michelle Monaghan, Bobby Cannavale en Kevin Bacon, leveren allemaal boeiende uitvoeringen die diepte en intriges aan het verhaal toevoegen.
"MaXXXine" is een opmerkelijke toevoeging aan deze trilogie van horrorfilms. Hoewel het in de laatste akte kan haperen, is de verkenning van seks, geweld en roem in het Hollywood van de jaren 1980 zowel opwindend als tot nadenken stemmend. Met dit werk blijven de makers zich vestigen als een van de meest intrigerende duo's van horror, waardoor het publiek enthousiast blijft voor hun volgende project.